Gemeentelijk beleid
De Wmo is een kaderwet, dat houdt in dat de Wmo alleen maar de grenzen van de wet aangeeft. Bijvoorbeeld voor wie de Wmo bedoeld is en wat de gemeente de burger moet aanbieden. Uw gemeente bepaalt zelf hoe zij de Wmo wil uitvoeren. Hierdoor kunnen er tussen gemeenten verschillen ontstaan.
Elke gemeente legt haar beleid vast in een beleidsplan, een Wmo-verordening, beleidsregels en verschillende (interne) werkvoorschriften. In deze stukken staat hoe de Wmo door uw gemeente wordt uitgevoerd. Welke maatwerkvoorzieningen zijn er bijvoorbeeld beschikbaar en waar moet u een aanvraag hiervoor indienen? De Wmo-verordening, het beleidsplan en de beleidsregels staan op de website van uw gemeente vermeld.
HET GEMEENTELIJK BELEID MAG NIET IN STRIJD ZIJN MET DE WMO
Uiteraard mogen de regels van uw gemeente niet in strijd zijn met landelijke wetten, zoals de Wmo of de Algemene wet bestuursrecht. Zo mag de gemeente niet bepalen dat mensen met een hoog inkomen niet voor een Wmo-voorziening in aanmerking komen. Immers, de wet maakt geen onderscheid tussen burger met veel of weinig geld. De gemeente mag daarentegen wel voor een maatwerkvoorziening een inkomensafhankelijke eigen bijdrage vragen.
Veelgevraagd
Wat staat er in de Wmo-beleidsregels?
Mag de gemeente een inkomensgrens hanteren?